Zamknięcie kształtowe polega na intensyfikacji siły tarcia między ładunkiem a powierzchnią ładunkową. Ponadto środki mocujące zwiększają nacisk na ładunek, który jest silniej dociskany do powierzchni ładunkowej i dzięki temu pozostaje on w pozycji.

Wiązanie jako zabezpieczenie ładunku: podczas wiązania ładunku środki mocujące zabezpieczają nie bezpośrednio, lecz przez zwiększenie docisku. Ładunek jest więc zabezpieczany przed przesuwaniem wyłącznie przez siłę tarcia.

Kształtowe zabezpieczenie ładunku polega na ograniczeniu przestrzeni ładunkowej, czyli każdy transportowany element jest ułożony bez szczelin przy innym lub przy ograniczniku przestrzeni ładunkowej, na przykład przy ścianie czołowej lub tylnej.

W praktyce: elementy obciążenia należy podczas załadunku umieścić blisko ściany czołowej, tylnej lub ścian bocznych (krawędź oporowa palety) tak, aby między poszczególnymi częściami nie powstały szczeliny.

Szczelin między poszczególnymi częściami nigdy nie da się całkowicie uniknąć, nie mogą jednak wynosić więcej niż łącznie kilka centymetrów, w przeciwnym razie nie będą kształtowe. Szczeliny muszą zostać wtedy odpowiednio wypełnione lub ładunek należy zabezpieczyć w sposób siłowy, np. przez wiązanie.

Z reguły połączenie zabezpieczenia kształtowego i siłowego ładunku jest najprostszym i najkorzystniejszym sposobem, ponieważ elementy obydwu metod uzupełniają się.

Każda przyczepa ma różne wymagania uzyskania połączenia kształtowego również wtedy, gdy rodzaj ładunku, np. palety z towarami w workach lub zbyt słabe opakowania zewnętrzne, normalnie na to nie pozwala.

Do tych środków pomocniczych należą szyny perforowane w podłodze pojazdu, szyny Joloda z montażem wpuszczonym w podłogę, kłonice wtykane, belki poprzeczne itd. Możliwe jest jednak również blokowanie ładunku ze względu na specjalną budowę naczepy lub przez pasy